معرفی: یاسر عرفات، رئیس سازمان آزادی‌بخش فلسطین، در 28 بهمن 1357 و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، به ایران سفر کرد. عرفات در جریان این سفر تاریخی، سفارت فلسطین در ایران را افتتاح کرد و به دیدار آیت‌الله طالقانی در دفتر موقت او- که در منزل خلیل رضایی (پدر رضایی‌ها از اعضای سازمان مجاهدین خلق اولیه) بود- رفت. طالقانی در ابتدای این دیدار، طی سخنانی همبستگی ملت ایران با مردم فلسطین را اعلام و نسبت به محقق شدن چنین دیداری ابراز شادی و شگفتی کرد. متن زیر گزارش روزنامۀ اطلاعات از سخنان طالقانی در این دیدار است.
تاریخ ایجاد اثر: 1357/11/30
منبع مورد استفاده: روزنامۀ اطلاعات، شمارۀ 15792، شنبه 5 اسفند 1357، ص 2.
منبع گالری تصاویر: آرشیو خانوادگی آیت‌الله طالقانی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، روزنامه اطلاعات، آلبوم شخصی محمود دعایی، نشر شاهد (طلایه‌دار بیداری: شناخت‌نامه تصویری آیت‌الله سید محمود طالقانی، به اهتمام محمدرضا کائینی،نشر شاهد، 1392.)
متن

دیدار یاسر عرفات و طالقانی

حضرت آیت‌الله طالقانی در سخنانی که روز دوشنبه 30 بهمن خطاب به یاسر عرفات و همراهانش ایراد کردند، ضمن تبریک ورود آنها به ایران بر پیوستگی بیش از پیش مسلمین در رویارویی با نیروهای امپریالیستی و صهیونیستی تأکید ورزیدند.

آیت‌الله طالقانی در این سخنرانی گفتند: «من نمی‌دانم بیدارم و یا خوابم که شما را در ایران و در خانه خودتان می‌بینم. بودن شما در اینجا در این جهش غافلگیرانه ملت سبحان ایران باعث مباهات است. گفتگوها و سخنرانی‌ها و کلمات و شعارها و درودها و خوش‌آمدها و تعارفات صادقانه در این دو روز ورود شما بسیار بوده و آنچه گفته شده [را] تکرار نمی‌کنم. من هدیه‌ای پرمایه‌تر و گرانبهاتر از تلاوت و تدبیر آیاتی از قرآن کریم ندارم که به شما هدیه کنم. قرآن پرمایه‌ترین هدیه آسمان به اهل زمین است. چون ما بیش از هر چیز نیازمند به بصیرت و هدایت و نور و شناخت و اخلاق داریم که همۀ قدرت‌ها از آن سرچشمه می‌گیرد و قرآن نور و بصیرت و هدایت است.»

در اینجا آیت‌الله طالقانی آیاتی از اوایل سوره بنی اسرائیل «اسرا» را تلاوت کردند. به این شرح: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ. سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ» 

«خداوند پیغمبر عظیم‌الشأن را در آغاز رسالتش از مسجدالحرام به مسجدالاقصی سیرش داد. سیر اعجازی و معراجی تا آیاتش را در پیرامون مسجدالاقصی به وی بشناساند. آیاتی از هدایت وحی‌ها و نبوت‌ها و درس‌ها، تجربه‌های تاریخی جنگ‌ها و خون‌ها و حرکات که در این سرزمین و اطراف این مسجد و در تپه ماهور در ساختمان هر سنگ و دیوار این مسجد نمایان و بصیرت می‌دهد و شنوایی می‌بخشد. پیغمبر (ص) در آغاز رسالتش باید آگاه شود. این آگاهی از دو مسجد، از دو خانه کمکش داد. خلق دو قبله آغاز شد که چنان انقلاب و تحولی را در دنیا پدید آورده. نهضت و انقلاب تند و عمیق ما هم پیش از هر چیز از مسجد سر زده. این چهره‌ها که در برابر شما هستند چهره‌های مسجد اند. مسجدی که رابطه میان خدا و خلق را محکم می‌نماید. مسجد رابطه توحیدی است و برای همه انسان‌ها است. نه شرقی است و نه غربی نه راستی نه چپی. صراط مستقیم است.»

على (ع) فرموده: «اليمين و اليسار و الطريق السوي هي الجاره» شما هم ای برادر، ابوعمار، شما از برای نجات مسجد و از کنار مسجد آمدید. با تیر در تاریکی و فضایی در میان نهضت مسجد وارد شدید، باید بدانید که نهضت شما پیش از نجات وطن و سرزمینتان، برای نجات مسجدالاقصی است. وگرنه همۀ سرزمین‌های عربی و اسلامی سرزمین شما است.... این تقدیم و سنت تاریخی خداوند است که بنی‌اسرائیل با اندیشه‌ها و خصلت‌های خاصشان، بارها و بارها در سرزمین فساد و سرکشی طغیان نمایند که از نظر و بیان و احتمال تفسیری ام كلمه، مرتين همین دو بار نیست و برای تکرار مستمر است. مانند «لبیک» چنانکه تاریخ گواهی می‌دهد و پس از هر بار بندگانی از خود برمی‌انگیزیم، بندگانی بس نیرومند و پر قدرت تا بر آنان ضربه زند. خلیفه دوم که بیت‌المقدس را فتح کرد و پرچم توحید را بر فراز آن برافراشت. صلاح‌الدین ایوبی، عبدالناصر نمونه از همان بندگان اولوالباب خدا بودند. شما ای برادر انقلابی امیدوارم از همان بندگان خدا باشید که قرآن نوید داده تا در هر گوشه و کنار و هر شهر و دیاری بنی اسرائیل را پی‌جویی کنند. این وعده شدنی است. چنانکه شما امروز در این سرزمین که پیش از این اسرائیل بود و اکنون اسلام است. کمینگاه اسرائیل را در خاورمیانه جستجو کردید و یافتید و آنجا را گرفتید و به امید آن‌که به زودی با هم وارد خانه شما و مسجدالاقصى شویم. اکنون در این سرزمین و در این کشور اسلامی، دست راست اسرائیل قطع شده است و بر شماست که دست دگرش را قطع کنید. نه ما و نه شما هیچ‌گاه و به این زودی تصور چنین جلسه را نمی‌کردیم که باز نمی‌دانم در خوابم یا بیداری.»

//پایان متن

پی‌دی‌اف

نسخه صوتی

نسخه ویدئویی

گالری تصاویر

دیدگاه‌تان را بنویسید

اگر در رابطه با محتوای فوق اطلاعات تکمیلی دارید، از طریق کادر زیر با کتابخانه «طالقانی و زمانه‌ما» در میان بگذارید.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *