به دنبال شهادت زهیر محسن، مجاهد فلسطینی، آیتالله طالقانی در پیامی که هشتم مرداد ماه سال ۱۳۵۸ منتشر شد به یاسر عرفات، که در این پیام او را به کنیه‌اش «ابوعمار» خطاب کرده است، تسلیت گفت. او در این پیام اعمال جنایت‌کارانۀ امپریالیسم و صهیونیسم را محکوم و از طرف مردم ایران با مردم فلسطین ابراز همبستگی و همدردی کرد.
آیتالله طالقانی در این پیام که به مناسبت سالروز واقعۀ سی‌ام تیر ۱۳۳۱ صادر شده است، از مردم خواسته است ضمن حفظ وحدت و به دور از هرگونه تبلیغ و توجه به گروه‌های دیگر به دعوت آیتالله زنجانی برای تجمع در میدان بهارستان پاسخ مثبت دهند.
مراسم سالگرد ۳۰ تیر در ابتدا قرار بود به ابتکار جبهه ملی و با سخنرانی آیتالله زنجانی برگزار شود، اما در ادامه فضای ملتهبی ایجاد و احتمال درگیری در برنامه توسط سایر گروه‌ها مطرح شد. بنابراین طالقانی با صدور این پیام برای ایجاد آرامش تلاش کرد و در نهایت این مراسم با سخنرانی او در بهارستان برگزار شد.
آیتالله طالقانی در پیام رادیویی مهمی که در آخرین ماه‌های حیات خود، در تیرماه سال ۱۳۵۸، صادر کرد، نسبت به خطراتِ شرایط و اوضاعی که طی آن هر روز تفرقه و اختلاف تازه‌ای میان گروه‌های همراه انقلاب ظاهر می‌شود، هشدار داد. او همه مردم را به حفظ وحدت دعوت و به آنها توصیه کرد با تکیه بر نقص‌های یکدیگر اختلاف ایجاد نکنند و با موضع‌گیری‌های بیهوده چهره اسلام و این نهضت بزرگ را خراب نکنند.
آیتالله طالقانی در پیامی که سی‌ام خرداد ماه سال ۱۳۵۸ و به مناسبت سالگرد درگذشت دکتر علی شریعتی منتشر کرد، این شخصیت را به استناد آیۀ ۳۵ سوره نور به درخت زیتون تشبیه کرد که روشنی بخش محفل جوانان شد.در این پیام تسلیت شریعتی فردی توصیف می شود که با زبان و قلم به مبارزه با استعمار فرهنگی شرق و غرب پرداخت و حرکت انقلابی را آغاز کرد.
دفتر آیتالله طالقانی به نمایندگی از ایشان طرحی برای «شوراهای محلی» تهیه کردند که در بیستم اردیبهشت در روزنامۀ اطلاعات به چاپ رسید. در این طرح برای تشکیل شوراها در سطح ده (روستا)، بخش، شهر، شهرستان و استان حدود اختیارات و وظایف در نظر گرفته شده است. همچنین، از عموم مردم خواسته شده که پیشنهادات و انتقادات خود در این خصوص را به دفتر آیتالله طالقانی ارسال کنند.
بر اساس این طرح، کدخدا و شهردار مستقیم از سوی شورای ده و شهر انتخاب می‌شوند و انتخاب دیگر مقامات محلی همچون بخشدار، فرماندار و استاندار با پیشنهاد شوراها و تایید مقام بالادستی در دولت انجام می‌گیرد. همچنین، شورای شهرستان حق وضع آیین‌نامه را دربارۀ امور فرهنگی، آموزشی، بهداشتی و دیگر مسائل منطقه‌ای را در چارچوب قوانین مجلس شورای ملی، دارد.
نقده از جمله شهرهای دارای جمعیت کرد است که در جریان ناآرامی‌های کردستان، درگیر تنش شد. در اواخر فروردین ماه ناآرامی در نقده به اوج رسید و آیتالله طالقانی طی پیامی، در شب سوم اردیبهشت، به آن واکنش نشان داد. طالقانی در این پیام بر ضرورت همبستگی و به دست گرفتن سرنوشت امور توسط خود مردم تاکید کرد و گشودن آتش و گلوله را روشی ناکارآمد دانست. او ابراز امیدواری کرد که با تشکیل شوراها مردم محلی بتوانند به دور از تعصبات قومی و مذهبی سرنوشت خود را به دست گیرند.
در دوم اردیبهشت ماه ۱۳۵۸، در پی تنش داخلی در منطقۀ خوزستان و به ویژه شهر خرمشهر، آیتالله شیخ محمدطاهر آل‌شبیر خاقانی که از مراجع تقلید سرشناس خرمشهر بود، اعلام کرد قصد دارد به نشانه اعتراض کشور را ترک کند. در واکنش به این خبر آیتالله طالقانی با ارسال پیامی ضمن دلجویی از او، با اشاره به موافقت امام خمینی با تشکیل شوراهای محلی، این ایده را راهکار حل مسائل منطقه‌ای عنوان کرد و از آل شبیر خواست تا زمان تشکیل شوراها مشکلات را تحمل کند.
۲۳ فروردین ماه ۱۳۵۸، آیتالله طالقانی فرزندان خود (ابوالحسن و مجتبی طالقانی و نیز هدی همسر فلسطینی مجتبی) را برای دریافت پیامی که یاسر عرفات برای او ارسال کرده بود، نزد هانی‌الحسن، مسؤول دفتر سازمان آزادی‌بخش فلسطین فرستاد. اما آنها در راه بازگشت به خانه توسط اصغر صباغیان و محمد غرضی که از اعضای کمیته و ملبس به لباس سپاه پاسداران بودند، دستگیر و به محل استقرار کمیتۀ در ساختمان سلطنت‌آباد ساواک منتقل شدند. آنها در این توقیف ۱۷ ساعته در سلول انفرادی نگه داشته شدند و دربارۀ ناآرامی‌های گنبدکاووس مورد بازجویی قرار گرفتند.
طالقانی پس از آزادی فرزندان، در اعتراض به این اتفاق، در روز ۲۵ فروردین دفاتر خود در تهران را تعطیل و به رامسر سفر کرد. در واکنش به این سفر، راهپیمایی‌های گسترده‌ای از سوی احزاب و نهادهای مختلف و دانش‌آموزان و دانشگاهیان برگزار شد که منجر به صدور اطلاعیه‌ای در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۳۵۸ از جانب طالقانی شد. او در این اطلاعیه او ضمن قدردانی از حمایت مردم، درخواست کرد این تجمعات ادامه پیدا نکند و نسبت به خطر افراط‌گرایی چپ و راست نیز هشدار داد.
به دنبال دستگیری فرزندان آیتالله طالقانی (مجتبی طالقانی و ابوالحسن طالقانی) در تاریخ ۲۳ فروردین ۱۳۵۸، طی پیامی منتشره در تاریخ ۲۸ فروردین ماه، خطاب به مردم ضمن دعوت آنها به حفظ آرامش و جلوگیری از سوءاستفادۀ عناصر فرصت‌طلب و ماجراجو، موضوع را نه مسئله‌ای شخصی که نگرانی از سقوط دوباره به دامن استبداد معرفی کردند.
آیتالله طالقانی با صدور پیامی از مردم درخواست کرد تا بنا به تقاضای شهردار وقت تهران مبنی بر مشارکت عموم مردم در پاکسازی محیط شهری به خصوص در محلات جنوب تهران، مشارکت داشته باشند. این طرح روز ۲۳ فروردین ۱۳۵۸ اجرا شده است.
با آغاز ناآرامی در کردستان در اواخر اسفندماه سال ۱۳۵۷، آیتالله طالقانی به درخواست پنج نفر از اعضای جمعیت کردهای مقیم مرکز، همراه هیأتی از اعضای شورای انقلاب شامل محمد بهشتی، اکبر هاشمی رفسنجانی، ابوالحسن بنی‌صدر، وزیر کشور، احمد صدر حاج سیدجوادی و شکرالله پاک‌نژاد (رهبر گروه فلسطین قبل از انقلاب و جبهه دموکراتیک ملی ایران بعد از انقلاب) در روز اول فروردین ماه ۱۳۵۸، به سنندج سفر کرد.
آیتالله طالقانی در این سفر پیامی نیز خطاب به مردم شهر صادر کرد. او در این پیام از دسیسه‌ها برای ایجاد اختلاف و تفرقه در میان مردم اظهار نگرانی و آنها را به هوشیاری و وحدت دعوت کرد. همچنین بر لزوم تشکیل شورای موقت برای حفظ امنیت در شهر تاکید کرد و با اشاره به سوء تفاهمی که بین ملت و ارتش پیش آمد و مذاکرات بعدی با ارتشیان، ارتش را برادر ملت خواند. طالقانی در پایان این پیام از مردم دعوت کرد در رفراندوم شرکت کنند.
در آخرین روز سال ۱۳۵۷ آیتالله طالقانی در اجتماع مردم در میدان آزادی تهران حضور یافت و در سخنانی ضمن تأکید بر حمایت مجدد از ارتش، بین برخی از فرماندهان رده بالای این سازمان و بدنه ارتش تفکیک قائل شد و از مردم خواست تا با همبستگی و وحدت زمینه‌ساز یکپارچگی داخلی در مقابل دشمنان بیرونی شوند.
کتابخانه آنلاین «طالقانی و زمانه ما»، محصول یک تلاش علمی به منظور جمع آوری مجموعه آثار مرتبط با آیت الله سید محمود طالقانی، روحانی نواندیش و یکی از سیاست ورزان تاثیرگذار در روند تاریخ معاصر ایران، و انتشار آزاد آن برای عموم پژوهشگران، اندیشمندان و علاقهمندان است.
کلیه حق و حقوق برای مجتمع فرهنگی آیت الله طالقانی محفوظ می باشد. طراحی سایت دنیا وردپرس
