آیت‌الله طالقانی این مقاله را در سال ۱۳۴۰ در نشریۀ مکتب تشیع منتشر کرده است. طالقانی در این مقاله تأکید می‌کند که برای پاسخ به این مسئله که برخی دین را عامل عقب‌ماندگی می‌دانند باید علمای اسلام به موضوع بقای نبوت بپردازند.
او در تکمیل این بحث ضمن بیان این که تغییر مصالح بشری ناشی از تکامل نفسانی بشری است که نوعی و تدریجی است، تبیین می‌کند که در هر دوره‌ای عده‌ای اندک که آماده‌ترند، در رأس هرم جامعه قرار می‌گیرند و طلیعه‌دار تحول می‌شوند و قاعدۀ هرم که عامه مردمند را به دنبال خود می‌کشند. او رسالت انبیا و خاتمیت پیامبر اسلام را هم در همین چارچوب تحلیل می‌کند.