آیت‌الله طالقانی در پیام رادیویی مهمی که در آخرین ماه‌های حیات خود، در تیرماه سال ۱۳۵۸، صادر کرد، نسبت به خطراتِ شرایط و اوضاعی که طی آن هر روز تفرقه و اختلاف تازه‌ای میان گروه‌های همراه انقلاب ظاهر می‌شود، هشدار داد. او همه مردم را به حفظ وحدت دعوت و به آنها توصیه کرد با تکیه بر نقص‌های یکدیگر اختلاف ایجاد نکنند و با موضع‌گیری‌های بیهوده چهره اسلام و این نهضت بزرگ را خراب نکنند.

نقده از جمله شهرهای دارای جمعیت کرد است که در جریان ناآرامی‌های کردستان، درگیر تنش شد. در اواخر فروردین ماه ناآرامی در نقده به اوج رسید و آیت‌الله طالقانی طی پیامی، در شب سوم اردیبهشت، به آن واکنش نشان داد. طالقانی در این پیام بر ضرورت همبستگی و به دست گرفتن سرنوشت امور توسط خود مردم تاکید کرد و گشودن آتش و گلوله را روشی ناکارآمد دانست. او ابراز امیدواری کرد که با تشکیل شوراها مردم محلی بتوانند به دور از تعصبات قومی و مذهبی سرنوشت خود را به دست گیرند.

آیت الله طالقانی در تاریخ ۲۳ اسفند ماه ۱۳۵۷ با صدور پیامی از همدردی و پیام‌های تسلیت مردم و شخصیت‌های مختلف برای درگذشت همسرش، تشکر کرد و از مسئولین خواست تا از برگزاری مجالس ترحیم بیشتر خودداری کنند. توران معتضدی، همسر آیت‌الله طالقانی، در اسفندماه سال ۱۳۵۷ درگذشت.

آیت‌الله طالقانی در پیامی که ۲۴ بهمن ماه ۱۳۵۷، یعنی دو روز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، صادر کرد، بر اهمیت نگهداری از کاخ‌های شاه به عنوان مظاهر رژیم ستمشاهی، تأکید کرد. او همچنین از اظهار وفاداری برخی فرماندهان ارتش نسبت به انقلاب، ابراز خرسندی کرد اما نسبت به توطئه‌های احتمالی عناصر سرسپرده رژیم قبل هشدار داد.

آیت‌الله طالقانی در روزهای ابتدایی بهمن ماه ۱۳۵۷ طی پیامی به مناسبت افتتاح باشگاه معلمان در تهران، برای معلمان آرزوی توفیق روزافزون کرد و اظهار امیدواری کرد که این خانه معلم در پی‌ریزی فرهنگ ملی و مذهبی، کانونی پرثمر باشد.