از ۱۸ دی ماه تا ۵ بهمن ماه که نمایشگاه عکس های کمتر دیده شده آیت الله طالقانی در حال برگزاری بود رویدادهای متعددی در حاشیه نمایشگاه برگزار شد.
در اولین رویداد سیدابوالحسن طالقانی پسر بزرگ آیت الله طالقانی در نمایشگاه حضور یافت و درباره خاطراتش از عکس ها و تصاویر گفت. این رویداد با حضور تعدادی از علاقمندان و بازدیدکنندگان نمایشگاه انجام شد. ایشان در مرور عکس ها به عکس هایی که مربوط به بعد از دوران نوجوانی خود بود اشاره کرد. و در ارتباط با تعدادی از عکس ها که از سفر طالقانی به معتمر اسلامی و یا حضور او در بین علما در سال ۱۳۱۸ بود اطلاع خاصی نداشت.
یکی از پر خاطره ترین عکس ها برای ابوالحسن طالقانی تصاویر مربوط بود به اعتراض مردم در حمایت از طالقانی در روزهایی که به نشانه اعتراض از ربوده شدن فرزندانش دفاتر خود را تعطیل می کند و از تهران می رود. روایتی که ابوالحسن خود یکی از فرزندان ربوده شده طالقانی در آن واقعه بود.
و دست آخر مروری بر عکس های مربوط به مرگ پدر و آن روزهای تلخ داشت.
رویداد بعدی نمایشگاه نشست « انقلاب وعکاسی مستند» با حضور«امیر جدیدی» برگزار شد. در این نشست جدیدی از عکاسی در دوران انقلاب صحبت کرد و ضمن آن به عکس های موجود در نمایشگاه پرداخت. ایشان معتقد بود عکس های بیشتر و بهتری می شد در نمایشگاه ارایه شود.
این نشست تلاش داشت تا به بهانه آن نگاهی تخصصی به عکس های نمایشگاه همراه شود.
اکبر بدیع زادگان مهمان بعدی نمایشگاه بود. در رویداد سومی که مهندس اکبر بدیع زادگان روایتگر عکس های نمایشگاه بود. به همراه ایشان به روزهای دفتر طالقانی و رفت و آمد ها و هیاهوهای دفتر ایشان رفتیم. در این رویداد دو ساعته بدیع زادگان عکس برادرش را در میانه عکس های نمایشگاه به حاضرین نشان داد. عکسی مربوط به حمایت طالقانی و دوستدارانش در مسجد هدایت از زلزله بویین زهرا. اصغر بدیع زادگان که از جمله اولین شهدای مجاهدین خلق در دوران پهلوی بود واسطه آشنایی اکبر بدیع زادگان با طالقانی شده بود. و اینگونه بدیع زادگان تا آخرین روز زندگی طالقانی همرکابش بود.
رویداد بعدی نمایشگاه روز ۳۰ دی ماه برگزار شد که فرزندان طالقانی همگی به بازدید نمایشگاه آمدند. آنها در این بازدید هر کدام با دیدن آشناهایی در عکس ها به طرح خاطره ای شیرین می پرداختند. خاطراتی که گاها خواهر یا برادر دیگر برای تکمیلش وارد عمل میشد. از دیدار طاهره طالقانی با همراه همسر مرحومش محمد بسته نگار در بافت کرمان گرفته تا حضورشان در نماز جمعه ها و چرایی برگزاری نماز جمعه در دانشگاه تهران و اصرار طالقانی برای این مهم که نماز جمعه را در دانشگاه برگزار کند خاطرات متعدد و زیادی گفته شد.
در رویداد بعدی نمایشگاه میزبان «مهندس محمد توسلی» و «دکتر محمد حسین بنی اسدی» بودیم. بزرگوارانی که هر کدام در برخی از عکس های نمایشگاه هم تصاویرشان دیده می شد. و البته عکاس یکی از عکس های نمایشگاه هم مهندس محمد توسلی بودند.
این رویداد هم همراه شد با خاطرات متنوعی که این بزرگواران از عکس ها برایشان زنده شده بود. از نمازجمعه ها تا شور و مشورت ها با طالقانی. از دوستی های طالقانی و بازرگان هم بسیار گفتند و در آخر هم برگزاری این چنین نمایشگاههایی را مثبت ارزیابی کردند.
آخرین رویداد نمایشگاه نشستی بود که دکتر «هاشم آقاجری« در آن صحبت کرد. در این نشست ایشان درباره پروژه کتابخانه آنلاین طالقانی و زمانه ما صحبت کردند و اینکه اهمیت این پروژه در چیست. ایشان ضمن اشاره به اینکه عکس های این نمایشگاه حاصل بخش کوچکی از تلاشهای صورت گرفته در پروژه «کتابخانه آنلاین طالقانی و زمانه ما» است به تلاشهایی که این مجموعه برای حفظ و نشر آثار آیت الله طالقانی می کند اشاره کرد.
در ادامه ایشان به اندیشه ضد استبدادی طالقانی و تلاشش برای مبارزه با دیکتاتوری پرداخت و گفت باید یاد و خاطره مرحوم طالقانی را زنده نگهداشت.
نمایشگاه میزبان گروههای مختلفی از هموطنان و حتی توریست های خارجی هم بود. میهمانانی که با قدم زدن در بین عکس ها سفری به حداقل چهل و پنج سال پیش می کردند و با آن دوران لحظاتی را مرور می کردند.
چندین مدرسه که به بازدید از موزه ملی ایران آمده بودند هم از نمایشگاه بازدید کردند که علاقه و کنجکاوی بچه ها در هنگام بازدید از عکس ها حال و هوای خودش را داشت. و دست آخر مهمانان ویژه نمایشگاه گروهی از هموطنان ناشنوا بودند که با اشتیاق در این سفر تاریخی همراه عکس ها شدند و انگیزه بخش دست اندرکاران نمایشگاه.
اختتامیه نمایشگاه هم همراه شد با شب بخارا به نام «شب طالقانی و اندیشه هایش». در این برنامه هم علی دهباشی با همراهی بزرگوارانی چون حسین مصباحیان هادی خانیکی امین معصومی و طاهره طالقانی پایان زیبایی برای نمایشگاه رقم زدند.
