آیت‌الله طالقانی در خرداد ماه ۱۳۴۹ مقدمه‌ای بر کتاب «ایدئولوژی الهی و پیشتازان تمدن» اثر سید محمدباقر نجفی نوشته است و در آن تأکید دارد که با عقل فطری می‌توان نظم جهان را درک کرد. شرک حاصل اثرگذاری عوامل محیطی و اندیشه‌های محدود بر این فطرت است. علم محدود بشری توانایی انعکاس همۀ روابط و قوانین جهان را ندارد و خود حجابی بر ماورا است. از نظر طالقانی بحران‌های فکری و اجتماعی انسان از دانشمندنمایان کوتاه‌نظر حاصل شده است که محدودیت علم را درک نمی‌کنند.