در مسجد جامع کرج
در این تصاویر که مربوط به سال ۱۳۴۸ است، آیتالله طالقانی در کنار چهرههای برجسته سیاسی و مذهبی در مسجد جامع کرج مشاهده میشود.
در این تصاویر که مربوط به سال ۱۳۴۸ است، آیتالله طالقانی در کنار چهرههای برجسته سیاسی و مذهبی در مسجد جامع کرج مشاهده میشود.
آیتالله طالقانی در شامگاه ۱۸ شهریور سال ۱۳۵۸ و در سن ۶۸ سالگی درگذشت. پیکر او را در بامداد نوزدهم شهریور برای وداع آخر به مسجد دانشگاه تهران منتقل کردند. جمعیت زیادی برای وداع با او در دانشگاه تهران جمع شدند. سپس، مراسم تشییع در روز نوزدهم شهریور با حضور جمعیت بزرگی از علاقهمندان ایشان از دانشگاه تهران تا بهشت زهرا انجام شد.
ازدحام جمعیت در بهشت زهرا در روز نوزدهم شهریور باعث شد که تدفین پیکر او در آن روز امکانپذیر نشود و در نتیجه، دفن پیکر طالقانی در بامداد روز بعد یعنی بیستم شهریور ۵۸ انجام گرفت.
آیتالله طالقانی در شامگاه ۱۸ شهریور سال ۱۳۵۸ و در سن ۶۸ سالگی درگذشت. پیکر او را در بامداد نوزدهم شهریور برای وداع آخر به مسجد دانشگاه تهران منتقل کردند. جمعیت زیادی برای وداع با او در دانشگاه تهران جمع شدند. سپس، مراسم تشییع، در روز نوزدهم شهریور با حضور جمعیت بزرگی از علاقهمندان ایشان از دانشگاه تهران تا بهشت زهرا انجام شد.
آیتالله طالقانی در شامگاه ۱۸ شهریور سال ۱۳۵۸ و در سن ۶۸ سالگی درگذشت. پیکر او را در بامداد نوزدهم شهریور برای وداع آخر به مسجد دانشگاه تهران منتقل کردند. با اعلام خبر فوت طالقانی از رادیو، جمعیت زیادی برای وداع با او در دانشگاه تهران جمع شدند.
آیتالله طالقانی به نماز جمعه توجه ویژه داشت و بارها در مسجد هدایت از اهمیت آن سخن گفته بود و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی نیز بانی برگزاری نماز جمعه در مسجد جامع نارمک بود. بنابراین شش ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی پیشنهاد کرد سنت نماز جمعه احیاء شود که با موافقت امام خمینی روبرو شد.
طالقانی به عنوان امام جمعه تهران، نمازهای باشکوهی را در دانشگاه تهران با حضور جمع زیادی از مردم اقامه کرد. آخرین نماز جمعه به امامت او نیز در بهشت زهرا برگزار شد.
شانزدهم شهریور ۱۳۵۸، ششمین نماز جمعه به امامت آیتالله طالقانی برگزار شد. این نماز جمعه که به دلیل گرامیداشت یاد شهدای کشتار هفدهم شهریور ۱۳۵۷ در بهشت زهرا برگزار شد، آخرین نماز جمعه به امامت طالقانی نیز بود. دو روز بعد در شامگاه هجدهم شهریور او وفات یافت.
همان روز، آیتالله طالقانی غسالخانه جدید بهشت زهرا را نیز افتتاح کرده و پس از احوالپرسی با غسال به او گفته بود: «مرا اینجا آوردند خوب بشویی!» و سه روز بعد، پیکر او را به بهشت زهرا بردند.
طالقانی در خطبۀ اول این نماز جهاد در راه خدا و شهدای این راه را ستود و در خطبۀ دوم به اهمیت موضوع «سپردن امور به دست خود مردم» پرداخت و ریشه ناآرامیهای کردستان را هم در عدم اجرای این امر دانست و دوباره بر ضرورت تأسیس شوراها تأکید کرد.
لازم به ذکر است که در برخی منابع به اشتباه نماز روز جمعه دوم شهریور ۱۳۵۸ را که نماز عید فطر بوده است، نماز جمعه به حساب آورده و لذا این نماز جمعه را که دو هفته بعد از آن برگزار شده، هفتمین نمازجمعه نامگذاری کردهاند.
در متنی که روزنامه کیهان در روز ۱۴ شهریور ۱۳۵۸ منتشر کرده است، بریده سخنانی از آیتالله طالقانی در توصیف جلال آلاحمد قید شده است. در این سخنان که مشخص نیست در چه مناسبتی و کجا بیان شدهاند، طالقانی با بیان خاطراتی از کودکی و شرایط خانوادگی آلاحمد، تعبد خشک پدر او را دلیل گرایش موقت جلال به حزب توده معرفی میکند. او همچنین دو کتاب «غربزدگی» و «خسی در میقات» را بهترین کتابهای آلاحمد میداند.
آیتالله طالقانی به نماز جمعه توجه ویژه داشت و بارها در مسجد هدایت از اهمیت آن سخن گفته بود و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی نیز بانی برگزاری نماز جمعه در مسجد جامع نارمک بود. بنابراین شش ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی پیشنهاد کرد سنت نماز جمعه احیاء شود. با موافقت امام خمینی(ره) با این امر، امامان جمعه در سراسر کشور منصوب شدند و طالقانی نیز به عنوان امام جمعه تهران، نمازهای باشکوهی را در دانشگاه تهران با حضور جمع زیادی از مردم اقامه کرد. آخرین نماز جمعه به امامت او نیز در بهشت زهرا برگزار شد.
نهم شهریور ۱۳۵۸، پنجمین نماز جمعه به امامت آیتالله طالقانی برگزار شد. او در خطبۀ اول این نماز، تأکید کرد برای موفقیت انقلاب لازم است با دولت ( دولت موقت به نخست وزیری مهدی بازرگان) همکاری شود. در ادامه دو سورۀ جمعه و منافقین را برای قرائت در نماز جمعه مستحب مؤکد خواند و سپس به موضوع ناآرامیهای کردستان پرداخت. در خطبۀ دوم او در ادامۀ همین بحث جزئیاتی از سفر خود به سنندج در فروردین ماه همان سال را شرح داد.
لازم به ذکر است که در برخی منابع به اشتباه، نماز روز جمعه دوم شهریور۱۳۵۸ را که نماز عید فطر بوده است، نماز جمعه به حساب آورده و لذا این نماز جمعه را که یک هفته بعد از آن برگزار شده، ششمین نمازجمعه نامگذاری کردهاند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به پیشنهاد آیتالله طالقانی و موافقت امام خمینی(ره) سنت نماز جمعه احیا شد و طالقانی نیز به عنوان امام جمعه تهران، نمازهای باشکوهی را در دانشگاه تهران با حضور جمع زیادی از مردم اقامه کرد. پنجمین جمعه از آغاز اقامه نماز جمعه، مصادف با عید فطر بود بنابراین به جای برگزاری نماز جمعه نماز عید فطر به امامت او برگزار شد. تعدادی از مسوولان عالیرتبه کشور نیز در صف نماز حضور داشتند.
دوم شهریور ۱۳۵۸، برابر با اول شوال، نماز عید فطر به امامت آیتالله طالقانی در دانشگاه تهران اقامه شد. او در خطبۀ اول ابتدا به توضیح این واقعیت تاریخی پرداخت که پیامبر(ص) پس از فتح مکه تمام امتیازات اجتماعی را ملغی کرد اما بعد از وفات ایشان دوباره آن امتیازها به جامعه برگشت تا زمانی که حضرت علی(ع) به خلافت رسید و دوباره بر لغو امتیازات تاکید کرد. سپس از این موضوع برای توصیف اوضاع ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی بهره گرفت. او همچنین به موضوع نبرد در پاوه و درگیری با حزب دموکرات کردستان پرداخت و اقدامات آنها را محکوم کرد. طالقانی گفت از مردم کرد انتظار دارد مقابل این جریانات بایستند. در خطبۀ دوم نیز با اشاره به فرمان امام خمینی(ره) برای پایان دادن به ناآرامیهای پاوه تاکید کرد: «فقط کسانی که متعرض جان و ناموس و حیثیت مردم شدند، اینها باید معدوم بشوند.»
آیتالله طالقانی در ۳۱ مرداد ماه سال ۱۳۵۸، ضیافت افطاری ترتیب داده و سفرای کشورهای اسلامی، نمایندۀ سازمان آزادیبخش فلسطین، مهدی بازرگان و برخی از اعضای هیأت دولت و سرپرست صداوسیما را دعوت کرده بود. ایشان در این مراسم افطاری با تکیه بر خطبه پیامبر در جنگ احد خواهان در رأس قرار دادن مسئلۀ فلسطین برای کل کشورهای اسلامی میشوند و به مسائل دیگری از جمله لزوم استفاده از تاریخ هجری به جای تاریخ میلادی و زبان عربی به جای زبان انگلیسی در کشورهای اسلامی، لزوم آموزش قرآن در مدارس و دانشگاهها و هوشیار بودن نسبت به تحریکها و جداییها بین مسلمانان اشاره کرد.
لازم به ذکر است که خلاصهای از سخنان طالقانی در این مراسم همان زمان در برخی نشریهها (از جمله روزنامۀ اطلاعات شمارۀ ۳۱ مرداد ۱۳۵۸) منتشر شده است اما ابراهیم یزدی وزیر خارجه وقت نیز از آن سخنان یادداشت برمیدارد و به برخی سفرا میدهد. این متن حاصل تلفیق این دو منبع با یکدیگر است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مجلس خبرگان قانون اساسی به منظور تدوین و تصویب قانون اساسی برای نظام جدید تأسیس و در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ در محل سابق مجلس شورای ملی افتتاح شد.
آیتالله طالقانی به عنوان نماینده مردم تهران بیشترین آرا را برای ورود به مجلس خبرگان قانون اساسی به دست آورد. اما، او پیش از نهایی شدن متن قانون اساسی و قبل از تصویب برخی مواد مهم این قانون چشم از جهان فروبست. طالقانی معتقد بود که مجلس خبرگان قانون اساسی باید بر مبنای مدیریت شورایی کشور و از پایین به بالا انتخاب میشد تا مشکلات و اختلافات بعدی در جریان تأسیس حکومت بعد از انقلاب پیش نمیآمد.
همچنین، طالقانی در یکی از جلسات، در اعتراض به برگزاری نشستهای این مجلس در محل سابق مجلس سنای رژیم شاه بر زمین نشسته و گفته است: «از نشستن روی صندلیای که سناتورها روی آن نشستهاند نفرت دارم.» او معتقد بود این مجلس باید در مسجد و به دور از تشریفات باشد.
آیتالله طالقانی به نماز جمعه توجه ویژه داشت و بارها در مسجد هدایت از اهمیت آن سخن گفته بود و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی نیز بانی برگزاری نماز جمعه در مسجد جامع نارمک بود. بنابراین شش ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی پیشنهاد کرد سنت نماز جمعه احیاء شود. با موافقت امام خمینی(ره) با این امر، امامان جمعه در سراسر کشور منصوب شدند و طالقانی نیز به عنوان امام جمعه تهران، نمازهای باشکوهی را در دانشگاه تهران با حضور جمع زیادی از مردم اقامه کرد. آخرین نماز جمعه به امامت او نیز در بهشت زهرا برگزار شد.
بیست و ششم مرداد ماه ۱۳۵۸، برابر با بیست و سوم ماه رمضان، چهارمین نماز جمعه به امامت آیتالله طالقانی برگزار شد که اولین روز قدس نیز بود. او در خطبۀ اول این نماز به ناآرامیهایی که در برخی از شهرهای کشور در جریان بود، اشاره کرد و ضمن اعتراض به این وضعیت، عاملان این ناآرامیها را آلت دست بیگانه خواند و نسبت به عقاب الهی هشدار داد. در خطبۀ دوم ، طالقانی به موضوع فلسطین پرداخت. او ضمن معرفی مسجد الاقصی و مسجد الحرام به عنوان دو منبع توحید در شرق و غرب اعلام کرد صهیونیزم در مسیری عکس مسیر انبیا است. خطیب جمعه تهران، همچنین مسئله فلسطین را مسئلۀ همۀ انسانهای آزاد دانست و ملتهای مسلمان را به چارهاندیشی در این باره فراخواند. در پایان خطبۀ دوم طالقانی دوباره به مسئله ناآرامیهای پاوه اشاره و تهدید کرد که ملت مسلمان عاملان آن را سر جای خود مینشانند.
آیتالله طالقانی در ۲۶ مرداد سال ۱۳۵۸، در استادیوم انقلاب (ورزشگاه آزادی) در مهمانی افطار شهرداری تهران و با حضور نمایندگان مردم از سراسر شهر تهران سخنرانی کرد. او این سخنرانی را با بحث دربارۀ مسئولیت امانت و امانتداری آغاز کرده و دربارۀ شایستگی افراد در جایگاههای نظام الهی توضیح داد. سپس دربارۀ مسائل روز مردم و دولت، تقاضاهای مردم، مسئولیتهای دولت و راهکارهای حل مسائل و مشکلات پند داده است و در نهایت، با آرزوی توفیق برای مردم فلسطین به مناسبت روز قدس، سخنان خود را پایان داد.