خبرنگار: ایران پیشرفت قابل ملاحظهای کرده و در دنیا صاحب پرستیژ و آبرویی شده است.
آیت الله طالقانی : از چه جهت پیشرفت کرده؟
خبرنگار: نظر شما دربارۀ پیشرفت چیست و شما پیشرفت را چگونه تعریف میکنید؟
آیت الله طالقانی: بخشی از پیشرفت هر ملتی و هر جامعهای، پیشرفت اقتصادی است. بخش دیگر استقلال و حاکمیت ملی و نیز پیشرفت استعدادهای انسانی است. از نظر شما ایران از نظر اقتصادی چه پیشرفتی کرده است؟! جز اینکه از جهت مواد اولیه زندگی و حیاتی مثل غذا، وسایل و نان وابسته شده است. همین ایرانی که در سالهای جنگ میتوانست روی پای خود زندگی را اداره کند، الان اگر تنگه خليج بسته شود، تمام مردم ایران گرسنه میمانند، الان همۀ مواد غذایی ما از خارج وارد میشود و تمام کشاورزی ما که اساس زندگی و حیات سنتی ایران بوده است و سرزمین ایران، از قدیم سرزمین کشاورزی و منابع طبیعی مثل دریاها، جنگلها، رودها و صحراها بوده، الان وضع مردم طوری شده است که شاید ۷۰ درصد از میوه و غذا و مواد خوراکی از کشورهای خارج، خصوصاً آمریکا، وارد میشود.
خبرنگار: آیا مقصودتان این است که اگر نفت صادر نشود پولی نخواهید داشت که مواد غذایی وارد کنید؟
آیت الله طالقانی : مقصود من در مرحله اول کشاورزی منهای نفت است . مسئلۀ نفت مسألهای جداست. اگر کشاورزی ما تأمین شود و مردم آزاد بودند از فشار حکومت…..( در اینجا خبرنگار حرف آیتالله طالقانی را قطع کرده و سئوال زیر را مطرح می کند)
خبرنگار: ما میدانیم که آیتالله خمینی از یک جامعه اسلامی صحبت می کنند، یک جامعه اسلامی یا حکومت اسلامی چه نوع حکومتی است؟
آیت الله طالقانی: جواب سؤال اول شما هنوز تمام نشده، منظورم این بود که رضایت از حکومت از جهت وضع اقتصادی است. اکنون وضع کشاورزی ما به کلی غلط است و اگر چند روزی همین تنگه خلیج فارس، یعنی تنگه هرمز بسته شود، خیال میکنم که تمام این مردم از گرسنگی بمیرند؛ یعنی اکثریتی در شرایط خطرناکی به سر میبرند. ما همچو وضع نابسامانی پیدا کردهایم. از جهت صنعتی هم که صنعتهای ما مونتاژی است که از غرب برای نمایش وارد ایران کردهاند. این صنایع رو به انهدام است، یعنی این صنایع نتوانسته است به صنایع مادر تبدیل شود و به پای خود بایستد و صنایعی تبعی و بیاستقلال است.
خبرنگار: ما به نفت شما نیاز زیادی داریم و این اسلحهها اگر به دست مملکت دشمن بیفتد چه خواهد شد؟
آیت الله طالقانی : ما می خواهیم نفتمان را عادلانه بفروشیم و به دنبال مشتری هستیم و میخواهیم پولهایش را صرف زندگی خود بکنیم. باید این ملت فقیر و بیچاره که نه بهداشت دارد، نه اقتصاد درست و نه وسایل زندگی، از این پول اداره شود. این اسلحهها نه اینکه به درد دفاع نمیخورد، بلکه مضر هم هستند. منظوری که فروشندگان اسلحه دارند، غیر منظورهای اقتصادی است و برگرداندن پول نفت به ضرر خودشان تمام خواهد شد.
//پایان متن
[1] از آزادی تا شهادت، ص 411
نسخه صوتی موجود نیست.
نسخه ویدئویی موجود نیست.
گالری موجود نیست.
طراحی و اجرا: pixad