گفتوگوی آیتالله طالقانی با کیهان:
با همبستگی باید دسیسههای استعمار را خنثی کرد
حضرت آیتالله سید محمود طالقانی صبح امروز در يک گفتگوی کوتاه با خبرنگار ما اظهار داشتند: «همۀ ما مرهون مبارزات ملت، روحانیون و جوانان و دانشجویان و حرکت اسلامی عمیقی هستیم که پیش آمده است. نه مرهون هیچ کس دیگر.»
ایشان آنگاه گفتند: «حركت فعلی مردم که این چنین عمق پیدا کرده است، آرزویی است که در مدت چهل سالی که وارد مبارزات اسلامی شدهام، همیشه داشتهام و امیدوارم هشیاری همۀ اقشار به خصوص روحانیت و طبقۀ جوان و دانشگاهی دسایس کهنۀ استعمار و عوامل استعمار را خنثی کند.»
حضرت آیتالله طالقانی افزودند: «تمام نیروهای ملت را که اکثرشان مسلمان شیعه هستند به اتحاد و همبستگی و خنثی کردن دسیسههای عوامل بیگانه و استعمار از هر جناحی که هستند، دعوت میکنم. باید به فکر همبستگی و یگانگی و همفکری و رفع اشتباهات گذشته بود و توبه به معنای عام. توبۀ قرآن، تنها استغفار به زبان نیست، تحول فکر و دید هم هست.»
ایشان در مورد حضرت آیتالله العظمی خمینی گفتند: «من از دوران طلبگی از نزدیک با ایشان بودهام و افکار و نظریات و حس سوابق ایشان برای همه روشن و آشکار است. حضرت آیتالله العظمی خمینی از همان آغاز دارای تقدس خاص و از هر جهت ممتاز بودهاند و هستند.»
ایشان تأکید کردند که مطبوعات موظفند وجدان و صدای بیدار ملت ستمدیده ایران باشند. حضرت آیتالله طالقانی همچنین افزودند: «آنها که دیدهاند میگویند عدهای را که به جرم سوءاستفاده و دزدی اموال عمومی دستگیر کردهاند، در بهترین محلها که شبیه ویلا هستند، نگاهداری میکنند و انواع وسایل را هم در اختیار آنها میگذارند. در حالی که حتی پیرمردان و افراد مسن که به زندانهای سیاسی افتادهاند، از حقوق ساده و اولیۀ خود محرومند و با انواع بیماری و ناراحتیها درگیرند.»
ایشان همچنین گفتند: «شکنجه روحی من زیاد بود و مخصوصاً همۀ چهل روزی که در کمیته بودم، دائماً صدای ضجه و فریاد زندانیان سیاسی به گوش میرسید.»
حضرت آیتالله طالقانی که در زندان مبتلا به فشار خون و بیماری قند شده بودند و سه ماه هم در بیمارستان زندان بستری بودند، در مورد وضع مزاجی خود اظهار داشتند که همچنان بیمارند و حتی تصميم داشتند که بعد از آزادی در بیمارستان بستری شوند که فعلاً بنا به خواست مردم از این تصمیم منصرف شدهاند.
مردم و روحانیون و شخصیتهای سیاسی امروز دسته دسته برای دیدار با حضرت آیتالله طالقانی به منزل ایشان میرفتند و ضمن خوشآمدگویی از سخنان مختصر و کوتاه ایشان که گاه به طنزی تلخ و گزنده آمیخته بود، استفاده میکردند.
//پایان متن
نسخه صوتی موجود نیست.
نسخه ویدئویی موجود نیست.
گالری موجود نیست.
طراحی و اجرا: pixad