بسم الله الرحمن الرحيم و علی‌الله توکلت و الیه مصیر
متأسفانه هنوز از مشکل کردستان و تمشیت امور آن سامان فارغ نشده بودیم که اخبار ناگواری از خطۀ گنبد راجع به احوال برادران ترکمن می‌رسد. به نظر می‌آید که دشمنان خالق و خلق در این ایام از هیچ فتنه‌گری و تحریکی در قبال پیشرفت انقلاب ما فروگذار نکرده و عليه آن به انواع طرق دسیسه می‌کنند. دسائسی که حالیه و در نخستین مرحله متوجه تنوعات قومی و فرهنگی ملت ما شده و به يقين در نقاط دیگر هم نیز دامن زده خواهد شد. به خصوص که ظلم و ستم نظام طاغوتی حاکم در خلال سال‌های دراز گذشته زمینۀ مساعدی برای دسائس و تحریکات ایجاد کرده است.
نظام فرعونی به اتکای حامیان استعمارگر خود توانست مردم ما را طبقه به طبقه گرداند و یکدیگر را جدا نمود و میان آنان خائن‌های مصنوعی و شرک‌آمیز قرار داد. «إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِّنْهُمْ» چه همیشه تفرقه و دشمنی میان مردم این سرزمین وسیلۀ مؤثر برای نفوذ استعمار و حاکمیت استبداد و علو في الارض بوده و خواهد بود و تفاهم و برادری برای دشمنان مردم بسی ناگوار است. اکنون که نظام شرك و جاهليت و خصومت با آگاهی توحیدی مردم ما فرو ریخت، «فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا» این رشتۀ توحیدی برادری و تفاهم قدرت‌آفرین را بیشتر و فرمان «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا» را در گوش هوش خود رساتر گردانیم و پایه‌های اجتماعی و اقتصادی خود را محکم سازیم تا روز به روز نیرومندتر شویم و کیدهای شیطانی را علیه دشمنان و دسیسه‌سازان برگردانیم.
بارها حضرت امام خمینی پیشوای انقلاب ایران و نیز اینجانب تأکید شده است که برای ما و مکتب ما، مرزبندی میان ترك و فارس و کرد و عرب و بلوچ و ترکمن را و امثالهم هیچ اعتباری ندارد. معتبر همبستگی و برادری و برابری اسلامی و ایرانی است که باید همه در تحكيم آن بکوشیم. لذا به حول و قوۀ الهی و با اطمینان از حمایت همۀ مردم ستم‌کشیدۀ ایران، هرگز نخواهیم گذاشت که فتنه‌گری‌های استعمار و ایادی آن که سعی می‌کنند آتش اختلاف و جنگ داخلی را روشن کنند به نتیجه برسد و ان‌شاءالله نخواهیم گذاشت که به بهانۀ تجزیه‌طلبی، مبارزۀ عادلانه مردم ایران از مسير حقۀ خود منحرف و متوجه داخل گردد.
این مهم مرا بر آن داشت تا مطالبی را در مورد مسائل مبتلابه منطقۀ گنبد متذکر شده و اجرای نکات مربوطه را چه از دولت و چه از عموم برادران و خواهران و فرزندانم در آن خطه بخواهم:
ا- ترك هر نوع مخاصمه و برخورد قهرآمیز و تعرض و دخالت نظامی از جانب هر فرد و یا گروه و ایجاد آرامش در سراسر منطقه تا محیط مسالمت‌آمیز مناسبی برای گفتگو و تفاهم و حل مسائل فراهم گردد. تعرضات و درگیری‌های خصمانه نه تنها به تنظیم امور کمکی نکرده، بلکه مشکلات را پیچیده‌تر می‌گرداند و تقبيح می‌شود.
۲- درد برادران و فرزندان ترکمن ما اساساً و به طور اعم، همان درد همه مردم رنج دیده و مظلوم سایر نقاط و ایالات کشور بوده و چیزی جز عوارض فقر و محرومیت ناشی از حکومت طاغوت نیست.
۳- مردم ما در این منطقه به طور اخص از يك مسئلۀ ارضی و تقسیم نامتناسب زمین رنج می‌برند که بایستی به طور عادلانه حل و فصل شود. رژیم طاغوتی به خاطر منافع خود و در رأس آن دربار، در این ناحیه حتی از آن اصلاحات ارضی کذایی نیز ابا کرد. لذا از دولت انتظار داریم که اقدام در این مورد را به نحو مقتضی در رأس برنامه‌های خود در این ناحیه قرار دهد.
۴- چنانکه در مورد سایر استان‌های کشور و به ویژه کردستان مقرر شد، ادارۀ امور داخلی ایالات و ولایات بایستی تا سر حد امكان به وسیلۀ خود مردم و با مشورت و تشکیل انجمن‌های شهری و روستایی صورت گیرد.
۵- حداکثر احترام نسبت به آداب و سنن و فرهنگ ناحیه باید مراعات شود.
۶- به لحاظ تعقیب و مجازات مجرمین، احدی حق ندارد بدون اجازۀ مقامات ذی‌صلاح قضایی ایجاد مزاحمت کند.
7- از برادران و فرزندان با ایمان ترکمن مخصوصاً از جوانان غیور انتظار دارم که به هرگونه تفرقه‌اندازی و عنوان کردن مطالبی نظیر شیعه و سنی که به لحاظ اصول و حقوق هیچ تفاوتی در نظر ما ندارند، بی‌اعتنایی نموده و با متانت و شکیبایی لازم، کفایت و هوشیاری خود را برای تصدی امور خودشان و پیشرفت در مسیر مصالح انقلاب اسلامی تمام کشور به ثبوت رسانند.
والسلام على من التبع الهدی
// پایان متن
نسخه ویدئویی موجود نیست.
گالری موجود نیست.
آدرس: تهران – میدان هفت تیر – ابتدای اتوبان مدرس – پلاک 10 واحد 1
تلفن:88846589-021
طراحی و اجرا: pixad