این متن اولین سخنرانی آیت الله طالقانی بعد از آزادی از زندان در آبان ۱۳۵۷ است. پس از آزادی آیت الله طالقانی از زندان جمعی از بازاریان برای دیدار ایشان به سمت منزل ایشان حرکت می کنند و در نهایت جمعیت بسیار بزرگی آنجا جمع می شود که ایشان برای آنها سخنرانی می کند. آیت الله طالقانی در این سخنرانی به زحمات بازاریان در طول تاریخ ایران برای مبارزه و در نهضت های مختلف اشاره می‌کند.