معرفی: آیت‌الله طالقانی در پیامی که 25 آذر ماه 1357 و بعد از تظاهرات‌ گسترده در روزهای تاسوعا و عاشورای آن سال، منتشر شد، ضمن هشدار درباره برخی جنایت‌های حکومت پهلوی، از مقاومت و تلاش نیروهای انقلابی برای احقاق حق ملت قدردانی کرد.
تاریخ ایجاد اثر: 1357/09/25
منبع مورد استفاده: از آزادی تا شهادت، اسناد جنبش اسلامی: قسمت اول از جلد دوم، تهران: انتشارات ابوذر، 25 مهر 1358، صص 17-21.
متن

 هشدار طالقانی به رژیم شاه در واکنش به سرکوب مردم

 

۱۵ محرم ۱۳99 برابر با ۲۵ آذر ۱۳۵۷ 

بسم الله المنتقم 

برادران و خواهران و فرزندان اسلام و ایران در تاریخ چندین قرن این کشور عزیز امسال سالی پرشکوه و اعجاب‌انگیز و استثنائی است و محرم و ایام عاشورای امسال بیانگر کامل رسای منطق و شهادت حسینی بود. همچنان که به وضوح چهره‌های یزیدی را از زیر پوشش اسلامی به همه نمایاند. در این روزها گروهی مزدور و سفله همچون فاتحان بیگانه و اوباش بی‌اصل و نسب، زادۀ مرجانه در شهرستان‌ها به تاخت و تاز و قتل و جرح زن و مرد و پیر جوان بی‌دفاع پرداختند و از یورش به معابد و مجامع دینی و صحن مطهر امام هشتم (ع) و مراکز علمی شرم نکردند و مردم را وادار به شعارهای مبتذل طاغوتی و ضداسلامی نمودند و کشتند و مغازه‌ها و خانه‌ها را به آتش کشیدند و غارت کردند.

خبرهای متواتر و تلگراف و نامه‌ها و شواهد عینی که از قم مرکز روحانیت و دینی، اصفهان، نجف‌آباد، کاشان، ساری، بهشهر، سيمر، مشهد مقدس، اراك و دهات اطراف آن، شیراز، سبزوار، رضاییه، کاشمر، اهواز، ایذه، فریمان، تربت جام و دیگر شهرستان‌ها و قراء می‌رسد، وحشت‌انگیز و جایی برای توجیه و انکار و عوام‌فریبی سران رژیم باقی نمی‌گذارد. 

اخيراً در مشهد مقدس به بیمارستان‌ها که در میان همۀ ملل و اقوام، محلی امن است حمله کرده و پزشکان و پرستاران و بیماران را مجروح و مقتول کردند که خاطرۀ حمله به خیام حسینی و ضرب و اهانت به زنان و کودکان داغدیده و تشنه و بیماران حضرت را به یاد می‌آورد و اکنون گروهی از علمای اعلام و پزشکان و مردم غیور در بیمارستان متحصن‌اند. در بوشهر و مشهد دو عالم جليل و مسئول آقایان آشوری و موحدی را ترور کردند. در راه ملایر به اراك سه تن از فضلا (که نامشان نرسیده) به دست دژخیمان رژیم کشته شده‌اند.

آیا این اعمال وحشیانه و ننگین جز برای چند روز بقای حکومت پوسیده و ادامۀ غارتگری و ادامۀ وفاداری به غارتگران بین‌المللی است؟ چه سفاهتی؟ آیا کسانی که تاریخ پرشکوه و درخشان ایران و اسلام را ننگین کرده‌اند با تظاهر به اسلام و ضریح‌سازی و چلچراغ‌آویزی و شمع‌افروزی و خواب‌نمایی می‌توانند چهرۀ کفرآمیز و ددمنشی خود را بپوشانند و فرد مسلمانی که اندك شعور و آشنایی به رسالت پیامبران و اسلام و قیام حسینی دارد، بفریبند؟ آیا وجدان و شرافت بشر می‌تواند با این رفتاری که با ملت حق‌خواه و صلح‌جو می‌شود، بی‌تفاوت بماند؟ آیا عرق شرم بر پیشانی انسانیت نمی‌نشیند؟ چرا سازمان‌های بین‌المللی، ملل متحد، صلیب سرخ، کمیته دفاع از حقوق انسان و دیگر مجامع حقوقی دنیا به دفاع جدی‌تر از ملت مظلوم ایران بر نمی‌خیزند؟ چرا دولت‌های استثماری برای ادامۀ منافع خیالی و نامشروع‌شان هنوز ننگ حمایت از چنین رژیم منحط و خیانت‌پیشه و فاسدی را تحمل می‌کنند؟ و آبروی باقیمانده‌شان را (اگر داشته باشند) در گروی نگهداری فاسدان آدم‌کش و دزدان رسوا گذارده‌اند؟ چرا به خود نمی‌آیند؟ وه که چه دیوانگی... این کوته‌اندیشان و محدودبينان باید بدانند که مردم ایران با آگاهی کامل و رهبری قاطع حضرت آیت‌الله خمینی و دیگر مراجع عالیقدر و رهبران مسئول دینی و سیاسی خود از پای نخواهند نشست و دیگر هیچ دسیسه و نیرنگی فریب‌شان نمی‌دهد. 

همین مردمی که با فریادهای تکبیر در برابر رگبارهای گلوله در خیابان‌ها و بالای بام‌ها و اخيراً راهپیمایی باشکوه و معظم ده‌ها میلیونی روزهای تاسوعا و عاشورا تصمیم قاطع و نظر و خواست‌های صحیح خود را به گوش جهانیان رسانده‌اند و برای پایان رساندن راهی که در پیش و مسئولیت تاریخی که برعهده گرفته‌اند، با همۀ وجود و هستی خویش آماده‌اند از دست دادن عزیزان و هرگونه شدائد و رنج و کمبودها و گرسنگی را تحمل می‌کنند تا انقلاب اسلامی را به ثمر رسانند و قسط و عدل را هرچه بیشتر استحکام بخشند و به راهنمایی و پیش‌بینی قرآن حکیم در مسیر حرکت جهان و آزمایش‌های سازنده، ابتلائات و بشارت صابران ایمان دارند و هیچ‌گاه متوقف نمی‌شوند و به عقب بر نمی‌گردند.

«وَلَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ» و به درود پروردگار رشددهنده و شمول رحمتش در هر اقدام و قدم صبر و مقاومت به خود می‌بالند. «أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ  وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ» درود خدا و فرشتگان و نیروهای مدبر جهان بر همۀ پیامبران که داعيان توحید و رهگشا و حامیان خلق در مفاسد تاريخ بودند.

درود بر خاتم پیغمبران و خاندان و اصحاب با ایمان و وفادارانش که جهان تاريك از ظلم را روشن کردند. درود بر علی و فرزندان پاکش که با منطق حق و راه شهادت به سوی اسلام راستین رهنمون شدند. درود بر حسین و یارانش که فجر خونین اسلام را به ظهر شهادت عاشورا رساندند و مکتب جانبازی و صبر و مقاومت را به ملت اسلام آموختند. 

درود بر پیشوایان مسئول و مراجع دینی که در خلال پر نشیب و فراز تاریخ اسلام راهنمای مسلمانان بودند. درود بر مرجع عالیقدر تبعیدی که اسلام و مسلمانان را برای قیام به وظیفه‌های زمان رهبری نمود. درود بر شهداء و فداییان اسلام که با تقوا و وارستگی پیشتاز حرکت انقلابی قرن اخیر بودند. درود بر اندیشمندان قرن اخیر که نسل جوان و رمیدگان از اسلام را جذب و آگاه کردند. درود بر مجاهدان راه پیغمبران و آزادی و شرف که خون‌های خود را به جریان آوردند. درود به رهبران ملی و مذهبی که با استثمار قهار نفت‌خوار به مبارزه برخاستند و ملت‌های استثمارزده را بیدار کردند. درود بر شهدای دهۀ اخیر اسلامی و ایران که با نثار خون خود خون‌های سرد شده را به جوش آوردند. درود بر دانشگاهیان متعهد که با نور قلم و تحقیق راهنمای نسل جوان ما هستند و به رسالت خود آگاهند. درود بر معلمان و فضلا و طلاب علوم دینی و دانشجویان و دانش‌آموزان که با قناعت و آگاهی در شهرها و قصبات و دهات به مردم ناآگاه آگاهی می‌دهند. درود بر همۀ جوانان پسر و دختر که از میان محیط ترویج فساد و فحشازده و لجن‌زار سقوط اخلاقی و شرف انسانی با چهره‌های درخشان سر بر آوردند و نفرت نشان دادند و به سوی هدف‌های انسانی و سازندۀ زمان روی آوردند.

درود به تجار و پیشه‌وران که پیشگامان جنبش و سرمایه‌های اصيل مسلمانند و گوش به ندای رهبری دارند تا با همۀ گرفتاری‌ها و پاپوش‌های رژیم از تعطیل تجارت و کسب با افتخار و سربلندی استقبال می‌کنند. درود به کارگران و کارمندانی که با قهر اعتصابی خود رژیم را هراسان کردند. به خصوص کارگران و کارمندان با شرف شرکت نفت که غارتگران و دشمنان نفت‌خوار اسلام و ایران را گیج کرده‌اند. 

درود به نویسندگان و کارمندان و خبرنگاران و کارگران چاپ و موزعين مطبوعات که ارکان قانونی و زبان ملت و روشنگر جریانات داخلی و خارجی هستند و در مقابل سانسور ناجوانمردانۀ ناجوانمردان افتادند و ماهیت قانون‌شکنی رژیم را بیشتر به جهانیان شناساندند. و نفرت بر ناشران ورق پاره‌هایی که نه حرمت قانون مطبوعات را نگه می‌دارند و نه غیرت و حمیت صنفی دارند. درود بر کارگران و کارمندان نیرومند آب و برق، دارایی، گمرکات مخابرات، سازمان برنامه و بودجه بانک مرکزی قضات باشرف و مسئول دادگستری. 

درود به برادران و خواهران و فرزندان عزیز کرد و بلوچ و عشایر جنوب و ترکمنان که مرزداران غیور و يك ایرانی‌اند و رژیم نابکار و خودفروخته در مدت پنجاه سال سياه گروه گروه مردانشان را کشته و زنانشان را به اسارت کشیده و خانه‌ها و مزارعشان را به ویرانی کشانده و اکنون در صف دیگر برادران مسلمان و ایرانی خود هم‌صدا و متعهد به پا خاسته‌اند. 

درود و پیام همبستگی به زعمای مذهبی مشهد و پزشکان و پزشکیاران و کارمندان متحصن در بیمارستان. تحیت و تسلیت به پدران و مادران و همسران و خویشان شهدای پرافتخار و جاویدان و لعن و نفرین بر قاتلان یزیدی و ددمنش آنان. 

تهران - سید محمود طالقانی 

//پایان متن

پی‌دی‌اف

از آزادی تا شهادت، اسناد جنبش اسلامی: قسمت اول از جلد دوم، تهران: انتشارات ابوذر، 25 مهر 1358، صص 17-21.

نسخه صوتی

این محتوا فاقد نسخه صوتی است.

نسخه ویدئویی

این محتوا فاقد نسخه ویدئویی است.

گالری تصاویر

این محتوا فاقد گالری تصاویر است.
 
 
 
 

دیدگاه‌تان را بنویسید

اگر در رابطه با محتوای فوق اطلاعات تکمیلی دارید، از طریق کادر زیر با کتابخانه «طالقانی و زمانه‌ما» در میان بگذارید.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *